κυαθιαίος

κυαθιαῑος, -αία, -ον (AM)

αυτός που περιέχεται σε έναν κύαθο, σε ένα ποτήρι («κυαθιαῑον ὕδωρ», Θεμίστ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κύαθος + κατάλ. -ιαιος (πρβλ. κνημ-ιαίος, μετωπ-ιαίος)].